Περί διαβάσεων το ανάγνωσμα …by Sergios

Αναφέρομαι, διευκρινίζω, μόνο στις διαβάσεις η κίνηση επί των οποίων δεν ρυθμίζεται από φωτεινό σηματοδότη ή τροχονόμο. Γιατί στην περίπτωση αυτή (θεωρητικά πάντοτε !!) οι πεζοί και οι οδηγοί συμμορφώνονται σε αυτούς.

Τί είναι όμως οι διαβάσεις;

Πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε αυτές;, και

Τί μας «εκπαιδεύει» με τον -απαράμιλλο είναι αλήθεια- τρόπο του το Ελληνικό Κράτος;

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

Ως «Διάβαση Πεζών» ορίζεται από τον Κ.Ο.Κ. (άρθρο 2): «Το τμήμα του οδοστρώματος που ορίζεται με ειδική σήμανση ή διαγράμμιση ή σηματοδότηση για τη διέλευση των πεζών».

Περαιτέρω, ειδικά για τις διαβάσεις χωρίς φωτεινό σηματοδότη, ο Κ.Ο.Κ. προβλέπει ότι υποχρεούνται:

Ι. Οι μεν πεζοί:

«να μην κατεβαίνουν στο οδόστρωμα πριν λάβουν υπόψη τους την απόσταση και την ταχύτητα των οχημάτων τα οποία πλησιάζουν» (άρθρο 38 παρ. 4)

ΙΙ. Οι δε οδηγοί:

«να πλησιάζουν στη διάβαση με ταχύτητα τόσο μικρή ώστε να μην εκθέτουν σε κίνδυνο τους πεζούς που τη χρησιμοποιούν ή εισέρχονται σε αυτήν και, σε περίπτωση ανάγκης, να διακόπτουν την πορεία του οχήματός τους για να επιτρέπουν τη διέλευση των πεζών» (άρθρο 39 παρ. 2)

Σε περίπτωση δε παραβίασης των διατάξεων αυτών προβλέπεται διοικητικό πρόστιμο ύψους σαράντα και διακοσίων ευρώ αντίστοιχα (άρθρα 38 παρ. 5 και 39 παρ. 6).

Έτσι, όπως περιγράφονται λοιπόν οι υποχρεώσεις των πεζών και των οδηγών προκύπτει, ότι εφόσον αυτές τηρούνται, η διάβαση πεζών είναι ένα απολύτως ασφαλές σημείο του δρόμου. Ένα σημείο, πλησιάζοντάς το ο καθένας (είτε οδηγός, είτε πεζός) θα μπορεί (και όχι απλώς θα θέλει) να συμπεριφερθεί όπως επιβάλει ο ΚΟΚ.

Η λογική, λοιπόν, λέει ότι οι αρμόδιοι οι οποίοι ορίζουν τα σημεία στα οποία τοποθετούνται οι διαβάσεις αυτές (αυτές δηλαδή χωρίς φωτεινούς σηματοδότες) λαμβάνουν υπόψη τους τις ως άνω υποχρεώσεις των χρηστών αυτών, και βεβαίως φροντίζουν ώστε τόσο οι πεζοί, όσο και οι οδηγοί, θα μπορούν, με τρόπο αντικειμενικό να συμμορφώνονται σε αυτές. Θα είναι δηλαδή σε θέση:

Ι. οι μεν πεζοί να μπορούν να εκτιμήσουν και την απόσταση και την ταχύτητα των οχημάτων,

ΙΙ. οι δε οδηγοί να μπορούν να ακινητοποιήσουν το όχημά τους, αν χρειαστεί.

Βρισκόμαστε, όμως, στη χώρα όπου η λογική -για να το θέσω ευγενικά- … απουσιάζει.

Και έτσι -μεταξύ άλλων- υπάρχουν διαβάσεις χωρίς φωτεινό σηματοδότη:

Α. Στη λεωφόρο Αλκυονιδών τόσο στην κατεύθυνση προς Αθήνα, όσο και στην κατεύθυνση προς Βούλα. Η λεωφόρος Αλκυονιδών έχει όριο ταχύτητας … 70χλμ/ώρα. Η απόσταση που απαιτείται για την ακινητοποίηση ενός αυτοκινήτου που κινείται με 70χλμ/ώρα είναι περίπου 45-50 μέτρα.

Β. Στην Πατησίων (28^η Οκτωβρίου σήμερα!!) λίγο πριν την Ομόνοια, και μάλιστα σε ένα σημείο πριν και μετά το οποίο και σε απόσταση μόλις ογδόντα μέτρων υπάρχουν φωτεινοί σηματοδότες !!. Η Πατησίων έχει όριο ταχύτητας … 50χλμ/ώρα. Η απόσταση που απαιτείται για την ακινητοποίηση ενός αυτοκινήτου που κινείται με 50χλμ/ώρα είναι περίπου 20-25 μέτρα, κλπ, κλπ, …

Είναι προφανές ότι τα περιγραφόμενα / επιβαλλόμενα από τον ΚΟΚ είναι απλά ανέφικτα στα σημεία αυτά. Και όμως υπάρχουν διαβάσεις πεζών χωρίς σηματοδότη.

Ποιο είναι, λοιπόν, το αποτέλεσμα; Τί μας μαθαίνει το κράτος;

Πολύ απλά ότι οι διαβάσεις δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα, αφού στην πραγματικότητα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν βάσει των προβλέψεων του ΚΟΚ. Και τί κάνουμε; Απλά αδιαφορούμε για αυτές. Οι μεν οδηγοί δεν σταματούν σε αυτές, εκτός αν νοιώθουν ότι ο πεζός είναι έτοιμος να πέσει στις ρόδες του, οι δε πεζοί ακόμα και όταν διασχίζουν το δρόμο από αυτές δεν τις αντιμετωπίζουν ως διαβάσεις, αλλά ως ένα άλλο σημείο του δρόμου, όπως τα πολλά άλλα σημεία χωρίς διάβαση από τα οποία τους διασχίζουν συνήθως…

Έτσι όμως εκπαιδευόμαστε να μη δίνουμε σημασία στα σήματα του ΚΟΚ και να τα αντιμετωπίζουμε όχι επιβαλλόμενη ενέργεια, αλλά ως ένα είδος προειδοποίησης, ένα είδος πληροφορίας την οποία λαμβάνουμε μεν υπόψη, ενεργούμε όμως κατά το δοκούν …

Και αντί να γίνει το απλό, να τοποθετηθούν φωτεινοί σηματοδότες, εμείς συνεχίζουμε να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας και να υποκρινόμαστε ότι σεβόμαστε τα δικαιώματα των πεζών χωροθετώντας διαβάσεις …

Σέργιος Μαναράκης

Δικηγόρος / Διαμεσολαβητής Ν.4640/19

Δείτε το άρθρο στο autoholix.com